Estamos á espera de recibir os vosos comentarios sobre esta novela que rescata a memoria da nosa cidade, a memoria de tempos de grandes esperanzas, esa historia tantas veces esquecida, a loita polos dereitos das persoas e polos dereitos das mulleres. Coñecemos nela feitos que nin imaxinabamos e recomendamos vivamente a súa lectura a todos á espera de podermos conversar coa autora en datas próximas.
Ímonos agora centrar en Cantares Gallegos de Rosalía Castro. Xa falamos o 19 de xaneiro pasado do prólogo e do poema máis antigo: Adiós ríos, adiós fontes. Para a próxima xuntanza (mércores 14 de febreiro de 2010) traeremos lidos os primeiros 24 poemas. E, xaora, a darlle á lingua.
cousiñas tan estrañas,
tan raros feitos vense
neste mundo de trampa;
tantos milagres vellos,
tan novas ensinanzas,
e tan revoltos allos
con nome de ensaladas,
que non che digo nada...
Pero vaia!
Lembrade que mudamos o día de reunión.
Vémonos o día 23 de febreiro, mércores. Deica logo!
1 comentario:
é unha ledicia para @s que temos a sorte de vivir e coñecer Vigo
quizais haxa quen o entenda daquela maneira, pero é un libro entretido
noraboa
Publicar un comentario